Le téléphone pleure
Claude FRANCOIS
Allô!
Écoute maman est près de toi,
Écoute maman est près de toi,
Il faut lui dire: "Maman, c'est quelqu'un pour toi"
Ah! c'est le monsieur de la dernière fois
Ah! c'est le monsieur de la dernière fois
Bon, je vais la chercher
Je crois qu'elle est dans son bain
Et je sais pas si elle va pouvoir venir
Dis-lui, je t'en prie, dis-lui c'est important
Dis-lui, je t'en prie, dis-lui c'est important
Et il attend
Dis, tu lui as fait quelque chose à ma maman
Elle me fait toujours des grands signes
Elle me dit toujours tout bas: "Fais croire que je suis pas là"
Raconte-moi comment est ta maison ?
Apprends-tu bien chaque soir toutes tes leçons ?
Oh oui! mais comme maman travaille
C'est la voisine qui m'emmène à l'école
Il y a qu'une signature sur mon carnet
Les autres ont celle de leur papa, pas moi
Oooooh dis-lui que j'ai malSi mal
depuis six ans
Et c'est ton âge, mon enfant
Ah non! moi, j'ai cinq ans
Eh! dis, tu la connaissais ma maman avant
Pourtant elle m'a jamais parlé de toi
Tu restes là hein!
Le téléphone pleure quand elle ne vient pas
Quand je lui crie: "Je t'aime"
Les mots se meurent dans l'écouteur
Le téléphone pleure, ne raccroche pas
Je suis si près de toi avec la voix
Seras-tu aux prochaines vacances à l'hôtel Beau-Rivage ?
Aimes-tu la plage ?
Oh oui! j'adore me baigner
Maintenant je sais nager
Mais dis donc, comment tu connais l'hôtel Beau-Rivage
Tu y a été toi, à Sainte Maxime
Ooooooh! dis-lui toute ma peine,
Combien toutes les deux, moi, je vous aime
vous aime! mais je t'ai jamais vu, moi
Mais qu'est-ce que t'as
Pourquoi t'as changé de voix
Mais tu pleures, pourquoi ?
Le téléphone pleure quand elle ne vient pas
Quand je lui crie: "Je t'aime"
Les mots se meurent dans l'écouteur
Le téléphone pleure, ne raccroche pas
Je suis si près de toi avec la voix
Quand je lui crie: "Je t'aime"
Les mots se meurent dans l'écouteur
Le téléphone pleure, ne raccroche pas
Je suis si près de toi avec la voix
Dis, écoute-moi
Le téléphone pleure pour la dernière fois
Car je serais demain au fond d'un train
Dis, mais retiens-la
Mais elle s'en va !
Allons insiste !
Elle est partie
Si elle est partie, alors tant pis
Au revoir, monsieur
Au revoir, petite
Allons insiste !
Elle est partie
Si elle est partie, alors tant pis
Au revoir, monsieur
Au revoir, petite
คำแปลภาษาไทย
โทรศัพท์แสนเศร้า
เด็ก : ฮัลโหล
ผู้ชาย : ฟังนะ ถ้าแม่ของเธออยู่ใกล้ๆ
ให้ไปบอกเธอว่า “แม่ครับ มีคนโทรมาหา”
เด็ก : อ๊ะ! คุณที่โทรมาคราวก่อนใช่ไหมครับ
ดีเลย ผมจะไปตามแม่ให้
ผมคิดว่าแม่คงจะอยู่ในอ่างอาบน้ำ
แล้วผมก็ไม่รู้ว่าแม่จะมาหรือเปล่า
ชายหนุ่ม : ไม่เป็นไรหรอก บอกเธอว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ
และเขารออยู่
เด็ก : นี่คุณครับ คุณไปทำอะไรแม่ของผมหรือเปล่า
เธอถึงชอบส่งสัญญาณบอกผมบ่อยๆ
เธอชอบกระซิบบอกผมว่า “บอกเขาไปว่าฉันไม่อยู่นะ” (เสียงเด็กกระซิบ)
ชายหนุ่ม : เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ ที่บ้านของเธอเป็นยังไงกันบ้าง?
เธอทบทวนบทเรียนทุกๆเย็นหรือเปล่า?
เด็ก : ครับ! แต่ว่าเวลาแม่ไปทำงาน
เพื่อนบ้านจะเป็นคนไปส่งผมที่โรงเรียนแทน
แล้วก็มีแค่ลายเซ็นอันเดียวบนสมุดพกของผม
ของคนอื่นมีลายเซ็นของพ่อพวกเขาด้วย แต่ผมไม่มี
ชายหนุ่ม : โอ้...บอกแม่ของเธอด้วยว่าฉันรู้สึกผิด
รู้สึกผิดมาตั้งแต่เมื่อ6ปีที่แล้ว
แล้วมันก็เป็นอายุของเธอด้วยนี่ ลูกรัก
เด็ก : ไม่ใช่ครับ ผมอายุ 5 ขวบ
เอ่อ! นี่คุณรู้จักแม่ผมมาก่อนหรอ?
ยังไงก็แล้วแต่ แม่ไม่เคยพูดถึงคุณเลย
คุณถือสายรอตรงนั้นก่อนนะ
ชายหนุ่ม (รำพึงรำพัน) : โทรศัพท์แสนเศร้า เมื่อเธอไม่มารับสาย
เมื่อฉันตะโกนบอกเธอว่า “ฉันรักเธอ”
แล้วถ้อยคำทั้งหลายก็จางหายไปในหูโทรศัพท์
โทรศัพท์แสนเศร้า อย่าพึ่งวางสายนะ
เพราะฉันอยู่ใกล้เธอได้ด้วยเสียงเท่านั้น
ชายหนุ่ม : ปิดเทอมคราวหน้าเธอจะไปพักที่โรงแรมโบริวาชใช่ไหม?
เธอชอบชายหาดหรือเปล่า?
เด็ก : อ่า...ครับ ผมชอบเล่นน้ำมากๆ
ตอนนี้ผมว่ายน้ำเป็นแล้วนะ
แต่เดี๋ยวก่อน ทำไมคุณถึงรู้จักโรงแรมโบริวาชได้ล่ะ
คุณอยู่ที่นั่นหรอ ที่แซงต์มักซิมน่ะ
ชายหนุ่ม : โอ้...บอกแม่ของเธอถึงความทุกข์ทรมานของฉันด้วย
พวกเธอสองคนเป็นยังกันบ้าง ฉันรักพวกเธอนะ
เด็ก : ฉันรักพวกเธอหรอ! แต่ว่าผมไม่เคยเห็นหน้าคุณเลยนะ
แล้วนั่นคุณเป็นอะไรหรือเปล่า
ทำไมเสียงคุณถึงเปลี่ยนไปล่ะ
คุณร้องไห้หรอ เพราะอะไรล่ะ?
ชายหนุ่ม (รำพึงรำพัน) : โทรศัพท์แสนเศร้า เมื่อเธอไม่มารับสาย
เมื่อฉันตะโกนบอกเธอว่า “ฉันรักเธอ”
แล้วถ้อยคำทั้งหลายก็จางหายไปในหูโทรศัพท์
โทรศัพท์แสนเศร้า อย่าพึ่งวางสายนะ
เพราะฉันอยู่ใกล้เธอได้ด้วยเสียงเท่านั้น
ผู้ชาย : นี่ ฟังฉันนะ
โทรศัพท์แสนเศร้าสำหรับครั้งสุดท้าย
เพราะว่าพรุ่งนี้ฉันจะขึ้นรถไฟจากไปแล้ว
อ้อ...ดูแลแม่ของเธอด้วยนะ
เด็ก : แต่ว่าแม่ของผมกำลังจะมาแล้วนะ!
ผู้ชาย : ขอร้องเถอะ!
เด็ก : แม่ออกไปซะแล้ว
ชายหนุ่ม : ถ้าเธอออกไปแล้วก็ช่างน่าเสียดาย
เด็ก : ลาก่อนนะครับ
ชายหนุ่ม : ลาก่อนเด็กน้อย
โทรศัพท์แสนเศร้า
เด็ก : ฮัลโหล
ผู้ชาย : ฟังนะ ถ้าแม่ของเธออยู่ใกล้ๆ
ให้ไปบอกเธอว่า “แม่ครับ มีคนโทรมาหา”
เด็ก : อ๊ะ! คุณที่โทรมาคราวก่อนใช่ไหมครับ
ดีเลย ผมจะไปตามแม่ให้
ผมคิดว่าแม่คงจะอยู่ในอ่างอาบน้ำ
แล้วผมก็ไม่รู้ว่าแม่จะมาหรือเปล่า
ชายหนุ่ม : ไม่เป็นไรหรอก บอกเธอว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ
และเขารออยู่
เด็ก : นี่คุณครับ คุณไปทำอะไรแม่ของผมหรือเปล่า
เธอถึงชอบส่งสัญญาณบอกผมบ่อยๆ
เธอชอบกระซิบบอกผมว่า “บอกเขาไปว่าฉันไม่อยู่นะ” (เสียงเด็กกระซิบ)
ชายหนุ่ม : เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ ที่บ้านของเธอเป็นยังไงกันบ้าง?
เธอทบทวนบทเรียนทุกๆเย็นหรือเปล่า?
เด็ก : ครับ! แต่ว่าเวลาแม่ไปทำงาน
เพื่อนบ้านจะเป็นคนไปส่งผมที่โรงเรียนแทน
แล้วก็มีแค่ลายเซ็นอันเดียวบนสมุดพกของผม
ของคนอื่นมีลายเซ็นของพ่อพวกเขาด้วย แต่ผมไม่มี
ชายหนุ่ม : โอ้...บอกแม่ของเธอด้วยว่าฉันรู้สึกผิด
รู้สึกผิดมาตั้งแต่เมื่อ6ปีที่แล้ว
แล้วมันก็เป็นอายุของเธอด้วยนี่ ลูกรัก
เด็ก : ไม่ใช่ครับ ผมอายุ 5 ขวบ
เอ่อ! นี่คุณรู้จักแม่ผมมาก่อนหรอ?
ยังไงก็แล้วแต่ แม่ไม่เคยพูดถึงคุณเลย
คุณถือสายรอตรงนั้นก่อนนะ
ชายหนุ่ม (รำพึงรำพัน) : โทรศัพท์แสนเศร้า เมื่อเธอไม่มารับสาย
เมื่อฉันตะโกนบอกเธอว่า “ฉันรักเธอ”
แล้วถ้อยคำทั้งหลายก็จางหายไปในหูโทรศัพท์
โทรศัพท์แสนเศร้า อย่าพึ่งวางสายนะ
เพราะฉันอยู่ใกล้เธอได้ด้วยเสียงเท่านั้น
ชายหนุ่ม : ปิดเทอมคราวหน้าเธอจะไปพักที่โรงแรมโบริวาชใช่ไหม?
เธอชอบชายหาดหรือเปล่า?
เด็ก : อ่า...ครับ ผมชอบเล่นน้ำมากๆ
ตอนนี้ผมว่ายน้ำเป็นแล้วนะ
แต่เดี๋ยวก่อน ทำไมคุณถึงรู้จักโรงแรมโบริวาชได้ล่ะ
คุณอยู่ที่นั่นหรอ ที่แซงต์มักซิมน่ะ
ชายหนุ่ม : โอ้...บอกแม่ของเธอถึงความทุกข์ทรมานของฉันด้วย
พวกเธอสองคนเป็นยังกันบ้าง ฉันรักพวกเธอนะ
เด็ก : ฉันรักพวกเธอหรอ! แต่ว่าผมไม่เคยเห็นหน้าคุณเลยนะ
แล้วนั่นคุณเป็นอะไรหรือเปล่า
ทำไมเสียงคุณถึงเปลี่ยนไปล่ะ
คุณร้องไห้หรอ เพราะอะไรล่ะ?
ชายหนุ่ม (รำพึงรำพัน) : โทรศัพท์แสนเศร้า เมื่อเธอไม่มารับสาย
เมื่อฉันตะโกนบอกเธอว่า “ฉันรักเธอ”
แล้วถ้อยคำทั้งหลายก็จางหายไปในหูโทรศัพท์
โทรศัพท์แสนเศร้า อย่าพึ่งวางสายนะ
เพราะฉันอยู่ใกล้เธอได้ด้วยเสียงเท่านั้น
ผู้ชาย : นี่ ฟังฉันนะ
โทรศัพท์แสนเศร้าสำหรับครั้งสุดท้าย
เพราะว่าพรุ่งนี้ฉันจะขึ้นรถไฟจากไปแล้ว
อ้อ...ดูแลแม่ของเธอด้วยนะ
เด็ก : แต่ว่าแม่ของผมกำลังจะมาแล้วนะ!
ผู้ชาย : ขอร้องเถอะ!
เด็ก : แม่ออกไปซะแล้ว
ชายหนุ่ม : ถ้าเธอออกไปแล้วก็ช่างน่าเสียดาย
เด็ก : ลาก่อนนะครับ
ชายหนุ่ม : ลาก่อนเด็กน้อย
คำศัพท์
V. emmener = ไปส่ง
V. se mourir = กำลังหายไป
L'ecouteur = หูโทรศัพท์
V. raccrocher = วางหูโทรศัพท์
V. Retenir = เก็บรักษา
V. insister = ขอร้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น